sposoby na stres

wiwi

ja jako niezły nerwusek, chciałabym się spytać, co Wam pomaga na stres, ja ostatnio zaczęłam praktykować to głębokie oddychanie, a co Wy jeszcze możecie polecić

dziuba

czytanie książek Smile

słuchanie muzyki (choć patrząc z biegiem lat, słucham jej coraz mniej), spacery, sprzątanie

Honorata

Stety/niestety (bo to przecież cardio) bieganie, co gorsza najczęściej wieczorem, bo przecież rano nie jestem tak zestresowana Cool

Ale tempo, tętno ani dystanse nie są zabójcze, robię to dla przyjemności i ciężko byłoby zrezygnować - siłowe mnie na razie odrzucają.

Każda zabawa ze zwierzakami Smile

Podobno mruczenie kota pomaga zwalczać stres.

Wujek

Dobry jogging nie jest zły.

Do tego praca (o ludzie... Very Happy

), jazda samochodem - najlepiej nocą z muzyką, jazda na rowerze, basen, sauna Razz

Niestety nie znam sposobów, które pomgają od razu, gdy jesteśmy w stresującej sytuacji. W pewnej książce P. Coelho była metoda z wbijaniem paznokcia w czubek palca, czasem nawet do krwii..

GrassFed Beef

Dużo zależy od rodzaju i czynników stresu. Staram się nie reagować zbyt emocyjnie na różne życiowe sytuacje, potrzebuje się trochę czasu żeby to przećwiczyć ale działa cudownie) życie nie jest tak poważne jak my sobie go wyobrażamy, dlatego często go komplikujemy,szukamy wymówki
Głębokie oddychanie to podstawa i najprostsza metoda
" Odpuszcz to i baw się" też fajna gierka
A tak na dobrą sprawę wszyscy jesteśmy świadomi co to jest stres i jakie ma konsekwencje, więc " myśl pozytywnie ")

wiwi

jazda samochodem hmm jak jeszcze nie miałam prawa jazdy to wydawała się najlepszą rzeczą na świecie, gaz do dechy i jedziesz, a teraz to w sumie lubię to, ale często się denerwuję, jazda po Warszawie nie należy do najmilszych rzeczy Wink

u mnie to chyba problem jest taki, że ja już straciłam chęci do wszystkiego, kiedyś lubiłam oglądać filmy, książki pochłaniałam nałogowo, a teraz książki leżą, a mi się nie chce czytać, w sumie to nic mi się nie chce

ja raczej należę do tych osób, które się wszystkim przejmują i analizują to, co się stało i potem to przeżywają, nie umiem inaczej i to jest chyba mój główny problem

myślenie pozytywne to też nie jest moja mocna strona, bo od kiedy mam zjd to jak przeczytałam gdzieś że to jest nieuleczalne, że tylko łagodzimy dolegliwości to tak mi już w głowie zostało, że będę chora do końca życia

nie wiem, ale czy Wam problemy trawienne, nie przeszkadzają w normalnym życiu? bo ja się tak czasem zastanawiam nad tym, że ja jestem jakaś dziwna, przeszkadza mi przelewanie w brzuchu, bulgotanie, przez to się bałam na zajęcia chodzić do szkoły, przez to boję się iść do kina, przestałam czytać książki, nie mogę skupić się na medytacji, a przecież ludzie mają gorsze problemy, choroby i jakoś sobie z tym radzą

dziuba

GrassFed Beef - to podejście, żeby coś sobie darować - to moje marzenie co do podejścia do wielu spraw.
Chyba za bardzo jestem nerwowa, nie wiem biorę do siebie wiele spraw. Nie umiem do niektórych ludzi, problemów się zdystansować. A na dodatek jak się skumuluje, to byle co wyprowadza mnie z równowagi.

wiwi - ja miałam obsesję tego, że bałam się załatwić w miejsu, gdzie czułam się niepewnie. W sumie teraz mi to też zostało i czasem po pracy to mało brzuch mi nie pęknie. Do tego panika przed wzdęciami z wiatrami, ale wstyd Embarassed

Pozytywne myślenie, skończyło mi się wraz z nawałem obowiązków...i podejściem osób, z którymi muszę współpracować (nie z mojej firmy, współpraca mi się z cymbałami trafiła). Mam dość męski zawód - i niestety osoby, które pełnią moją f-cję bądź są szczebel niżej traktują mnie nieodpowiednio - powiedziałabym, jak debila. Nie jest to miłe. Ciągła walka o to, aby udowodnić, że się coś wie. A jak się wie więcej, to udawanie, że baba to się jednak nie zna, wyśmianie, że coś wymyślam etc. Ech Sad

A.

Ćwiczenia fizyczne (z czym zaraz nie zgodzi się MS, bo powie, że to kolejny stresor) i medytacja. Medytacja jest świetna. Nie trzeba osiągać jakiegoś wyższego poziomu wtajemniczenia. Pogasić światła, zapalić świeczkę/ kominek z olejkiem eterycznym, usiąść wygodnie albo położyć się i pozwolić myślom płynąć.

wiwi

dziuba

u mnie też głównym stresorem są problemy trawienne, szczególnie się denerwuję jak nagle zaczyna mi się przelewać... wiem, że jedynym wyjściem jest przestać się przejmować i nie skupiać na tym, ale jak nie potrafię

nawet tak czasem myślałam, że jakby przestały te jelita gadać to bym była spokojniejsza i to by była duża poprawa, a tak to jedno nakręca drugie i mamy błędne koło

widzę, że też przejmujemy się innymi ludźmi i tym, co mówią, może to jest klucz do zdrowia, przestać się przejmować

dziuba

A.

Cóż, jeśli uważasz, że nie da się wyleczyć, to nigdy się nie wyleczysz. Dobrze, że zidentyfikowałaś problem. Może kurs asertywności?

Na wezbrany w nas gniew jest bardzo dobry sposób - krzyk. Można krzyczeć w poduszkę (żeby sąsiedzi na policję nie dzwonili Wink

). Po pięciu minutach po gniewie nie ma śladu. Po dziesięciu - jesteś łabądkiem na tafli jeziora.

dziuba

To znaczy, nie daję sobie wejść na głowę. Z asertywnością nie mam problemu.

Ale ostatnio seksizm w pracy powoduje zachwianie mojej pewności siebie. Wywołuje strach. A nie wiem, jak walczyć z przeciwnikiem Sad

A.

Najlepiej ciętą ripostą i zdecydowanym sprzeciwem. Ale jakie formy przyjmuje ten seksizm?

Immoral

dziuba